W latach 50 i 60 XX wieku wykonywano, w odróżnieniu od wcześniejszych studni powierzchniowych (do głębokości 10-15m) otwory wiertnicze do głębokości aż 150 m. Źródła S1 i S2 z lat 50, kiedy prace badawcze prowadził J. Šilar, trzeba było z czasem zastąpić nowymi otworami. Zniszczony otwór S2 (1952) zastąpiony w 1966 r. otworem S2A - Źródło Petr (nazwane imieniem zastępcy dyrektora sanatorium Lázně Jeseník) i Nowy odwiert S7 - Źródło Vladimír otrzymał nazwę od imienia hydrogeologa RNDr. Vladimíra Řezníčka, który prowadził prace w latach 60 we współpracy z Ing. RNDr. Vladimírem Pelikánem, Dr.Sc.

DALSZE INFORMACJE: http://www.k.studanka.cz